Inmiddels al weer een tijdje terug vanuit het zon-en af en toe regenovergoten eiland Curacao.
De reis er heen verliep zeer voorspoedig na het betalen van 2x 100,- Euro ivm overgewicht van beide koffers.
De grote wens van
Ilona om nog eens te gaan vliegen met zo'n grote blauwe vogel van de KLM.
Ik moet zeggen dat het bijzonder goed is bevallen. Goeie en vriendelijke bediening, je wordt niet voortdurend gestoord door de gong van de intercom. En we hadden een beenruimte van 3 meter.(echt waar)
Nu kan ik een heel verhaal gaan schrijven maar dat wordt echt te lang en is het niet meer leesbaar. Er is zoveel over te vertellen.
We hebben weer zeer leuke mensen ontmoet van grote diversiteit en hebben er nu nog steeds contact mee via mail en/of facebook. Daarbij waren slagers, IT-ers, teeltadviseur (6x Nederlands en 1x Europees kampioen skeeleren), directielid van verhuurbedrijf van o.a. heftruck's, fietsenbouwers, kroegeigenaar uit Weesp, beroeps-en oudberoepsrenners,sportverslaggevers,vanalles en nog wat.
Dinsdag:
De eerste fietsrit die op het programma stond was op de dag na onze aankomst om 7 uur in de morgen. Dat vond ik nog al vroeg dus zouden we ook verstek laten gaan. Maar al gauw lagen we de andere morgen al zeer vroeg naar het bladerdak te kijken boven ons bed. Dus zijn we er maar uit gestapt zodat ik mee kon om te fietsen. Een rit van 90 km. in de stralende zon. Verzamelen bij Lion's Dive en vertrokken met een groep van ongeveer 100 man. (allemaal even gek) Halverwege de rit zijn we gaan versnellen en werd het ongemerkt een wedstrijdje. Hiermee werden de krachten alvast eens gemeten en werden de rangen en standen onder de renners bepaald. (zo gaat dat nu eenmaal)
Donderdag:
De eertse officiele wedstrijd in de vorm van een criterium (rondjes van 1,8 km.).
Start om 5 uur 's avonds, veel wind en 30 graden Celcius. Het parcours ligt op een helling, wat betekend: Helling op, helling af, langs de finish en weer helling op. Alles bij elkaar zo'n 20-tal rondjes. Ilona heeft een paar leuke foto's en filmpjes geschoten.
Het begon al aardig te schemeren als de wedstrijd ten einde was en ik was blij toe. Het was zwaar.
Na de wedstrijd werden alle fietsen verzameld en op een vrachtauto geladen die de fietsen weer naar het hotel brachten. Goed geregeld!! Voor iedereen die een VIP-kaart had was een BBQ voorzien op het srand van Zanzibar. Het zag er allemaal zeer goed uit alleen kreeg ik geen hap door m'n keel door de vermoeidheid. Iets te diep gegaan en dan is eten iets waar je geen behoefte aan hebt.
Zaterdag:
De Amstel Curacao Race!! Start om 11 uur. Aangekomen bij de start werd al vermeld dat deze een paar uur is uitgesteld vanwege het zeer slechte weer aan de andere kant van het eiland. Om half 1 weer verzamelen bij de start, maar helaas de wegen zijn nog niet veilig door de vele regen die inmiddels gevallen is. De wegen zijn dan spekglad. Uiteindelijk stonden we om half twee in de stromende regen aan de start. De regen is niet echt vervelend te noemen, het is gewoon een warme douche en je krijgt het ook niet koud als je door en door nat bent. Uiteindelijk zijn we dan toch gestart om 2 uur en het rare is dat de weg 500meter verder geheel droog was. Dus waar hadden we het over om de race geheel niet door te laten gaan net als vorig jaar. Dat zou toch een ramp zijn!!
Met ongeveer 300 deelnemers over het eiland. De eerste 10km. moesten we achter de auto blijven en werden we zo door o.a. Willemstad en over de pondjesbrug geloodst. Dat was al een hele ervaring. De plaatselijke bevolking vond dit ook prachtig en stonden allen voor hun huis te klappen, zingen en toejuichen. (of lachen ze ons uit en roepen ons verwensingen toe?) Affijn het zag er allemaal zeer vrolijk en joviaal uit dus.....
Na de 10 km. werden we losgelaten en ging de snelheid al zeer snel omhoog. Hierdoor werd de groep al snel uit elkaar getrokken en durfde ik het niet aan om met de eersten mee te gaan. De eerste helling die we tegen kwamen werd al meteen zwaar en kwam ik in een groep van zo'n 30 man te zitten. Voor ons reed een groep die naar mijn idee te snel gingen voor me dus liet ik ze maar gaan. Later kreeg ik echter spijt.
Want, na ongeveer 60 km. had ik het gevoel over nog veel kracht te beschikken en heb ik constant aan de kop van de groep gefietst.
Uiteindelijk ben ik er alleen vandoor gegaan en wist een groepje van 5 man mij weer in te halen op de Julianabrug. Dit is ook een van de stevigste beklimmingen waar je normaal niet mag komen met de fiets. Met dat groepje zijn we door Willemstad gescheurd en ging het behoorlijk hard. Echt een kick als je door fanatieke motorpolitie door zo'n stad wordt geleidt'. Alle verkeer, links, recht en tegemoetkomend wordt stilgelegd.
Het vele bochtenwerk door de stad, remmen en weer volle bak optrekken heeft er o.a. voor gezorgd dat de mannen die me hadden ingehaald weer moesten laten gaan.
Waar al die kracht opeens vandaan kwam weet ik nog steeds niet, maar het was geweldig om zoiets geks te doen. Weer was ik volledig leeg gefietst maar herstelde wel zeer snel en werd door verschillende mensen gefeliciteerd met mijn sterke optreden.
Uitslag 60ste plaats :/ gefietst met een gemiddelde snelheid van ruim 35 km per uur. Temp. 30C en vochtigheidpercentage van 87%. Ik had toch met de snellere groep mee moeten gaan, maar dat is dan voor volgend jaar.
Tussen de wedstrijden door heb ik elke dag gefietst over het eiland en heel wat gezien. Het was weer een heerlijke en sportieve vakantie. Ook Ilona heeft er van kunnen genieten en dat geeft mij dan ook een enorm goed gevoel. Je moet er ook allebei achter staan anders wordt het niks denk ik.
Let op het mannetje in het grijze outfit na de gele auto.
