Sokken breien

Zo, mijn eerste paar sokken is klaar. Helemaal zelf gebreid en dat is iets wat ik nooit had verwacht toen ik ooit eens een washandje moest breien op de lagere school. O, o, wat had ik een hekel om te breien. Klamme handjes en piepende breinaalden.

Tegenwoordig is het helemaal in om zelf sokken te breien. Vorig jaar begonnen met verschillende sjaals te breien en dit jaar waagde ik me eraan om een paar sokken te doen. Ze zijn best goed gelukt en lekker warm. Het patroon heb ik van Garnstudio wat weer op de site van de *buurvrouw* staat, de wolboerderij. Er staan ook nog een paar rode, vilten sloffen op die ik ook zelf gemaakt heb. Gewoon grote lappen breien en dan op 40 graden in de wasmachine, en voila, je hebt lekkere warme sloffen.

Inmiddels staat het 2e paar sokken op de pennen, voor Stanny. Daarna mag ik aan maat 46 beginnen, voor mijn pa. Bij Wolhalla hebben ze ook hele vrolijk gekleurde sokkenwol. Je kan zelfs wol kopen met kleuren uit het regenwoud (Opal Regenwoud).

Break a leg

Er was eens een Brit die werkloos was (die zijn er wel meer) en die graag meer geld van de gemeente zou willen hebben. De 34-jarige Gordon bedacht een plannetje. Ik versier een of ander dom blondje, na een paar maanden vertel ik haar mijn plan: ik breek haar been en dan zeggen we dat het komt doordat een muurtje van de gemeente om is gevallen. Dan vragen we via de rechtbank een schadevergoeding van 100.00 pond (139.000 Euro) en hebben we (nou ja, waarschijnlijk alleen die Gordon) lekker wat geld. Omdat we allebei niet zo slim zijn en we later ons stoere verhaal met beelden willen illustreren nemen we het breken van het been natuurlijk wel op met een GSM. Daarna lekker opscheppen tegen wie het maar wilt horen. Dat een van die toehoorders alles aan de politie verteld, daar houden we maar geen rekening mee. Hoe dom kan je zijn?

Kattenluikje

Autoriteiten in de Amerikaanse staat Florida onderzoeken een incident waarbij een 32-jarige man overleed toen hij door een kattenluikje probeerde te kruipen.
De onfortuinlijke Charles Tucker wilde het huis van zijn vriendin binnensluipen, enkele uren nadat zij hem na een ruzie had buiten gezet.
Tuckers vriendin belde onmiddelijk het alarmnummer toen ze haar geliefde in een benarde positie aantrof in het kattenluikje, maar toen de hulpdiensten enkele minuten later arriveerden was Tucker al dood.
Een vriend van de man denkt dat Tucker via het kattenluikje de deur van het slot wilde halen. "Charles is erg breed, dus hij zou nooit door het kattendeurtje kunnen."
De autoriteiten hebben laten weten dat dit een van de vreemdste incidenten is die ze ooit hebben meegemaakt.

Bron: www.nu.nl

Sukkelen

Nou, het is nog steeds sukkelen met mijn gezondheid. Ging het na de kuur om de longontsteking te bestrijden even beter, de laatste dagen ging het weer helemaal mis. Vandaag ben ik met mama naar de dokter geweest en het blijkt nu dat allebei mijn longetjes vol met vocht zitten. Daardoor kon ik vannacht weer niet goed slapen en kreeg ik sinds gisteren weer heel de tijd koorts. Ook kon ik daardoor niet naar de aankomst van Sinterklaas in Almere-haven met mijn zus. Ik heb nu een sterkere kuur gekregen die ik ook wat langer moet gebruiken. Over 1,5 week moet ik dan nog op controle naar de dokter. Ik hoop maar dat ik snel hier vanaf ben want het is niet echt prettig.

Sinterklaas

Vandaag ben ik samen met papa naar de aankomst van Sinterklaas in Almere-haven geweest. We hadden afgesproken om samen met Deborah en famillie te gaan kijken. Ik kon 's ochtends niet wachten tot we eindelijk weg gingen richting Almere-haven. Onderweg vroeg papa aan mij of ik Raymon wilde bellen want ze hadden heel Almere-haven opengebroken en overal waren er weg-omleidingen. Uiteindelijk konden we toch ergens parkeren, dit was echter nog een heel eind van de haven vandaan en daardoor moesten we nog een heel eind lopen. Daardoor kwamen we wel langs een winkel die ballonnen stond uit te delen die gevuld zijn met iets waardoor je heel erg grappig gaat praten. In de haven was het al heel erg druk en na een tijdje hadden we een plaats gevonden helemaal aan het einde van de kade. Het was gelukkig niet zo koud als vorig jaar en het bleef ook droog. Nadat Sinterklaas weg was zijn we nog op zijn stoomboot geweest en daarna zijn we (helaas zonder Anne-Fleur en mama) pannenkoeken wezen eten op het pannenkoekschip. Daar zag papa nog een bekende cabaretier, n.l Arie Koomen van Arie en Sylvester. Hij had hem graag verteld dat hij en mama binnenkort naar hun gaan kijken in theater en dat ze dan op de eerste rij zitten, in het midden en of ze dan vooral mama er (knipoog) niet uit willen halen wanneer ze een slachtoffer zoeken. Nou ja, mama valt meestal toch wel heel erg op door haar Aziatische uiterlijk wat (hopelijk) als een lap op een dolle stier bij deze cabaretiers werkt. Daar zal vast nog wel eens een berichtje aan gewijd worden.

Whiskyfestival Leiden

Zondag, 11 november 2007 was het dan zover. Het internationale whiskyfestival in Leiden. Het weer was erg geschikt om de hele dag binnen te zitten om lekker tussen andere whisky-fanaten te genieten van de diverse drams.

• Millstone 5YO, Heerlijk zachte whisky. Ik had mij een dag vantevoren al voorgenomen om met deze whisky te beginnen. Een tijdje staan praten met de broer van de man waarmee we in Vlissingen een tijd staan praten hebben. Ik kan niet wachten op de 10YO van deze disteleerderij
  
• Ardbeg Uidegael, heerlijke Ardbeg, lekker rokerig dus.
  
• Glenmorangie Artisan Cask, lekker lange finish met vanille.
  
• Goldlys 10YO, Belgische whisky. Ze komen een 15 km vanonder Gent. Deze whisky was een week geleden gebotteld en daarmee een primeur. Veel belovend.
  
• Peat Monster, wauw, wat een heerlijke whisky met een zeer goed peaty en lange finish
  
• Balblair 97 10YO,
  
• Glenrothers 20YO, deze had niet zo'n sterke geur, wel een heerlijk lange finish.
  
• Glenrothers 15 YO, ook goed maar wat minder dan de 20 YO.
  
• Yamazaki 12 YO, nooit gedacht dat een Japanse whisky ook zo lekker kon zijn. Ze maken overigens al meer dan 80 jaar whisky.
  
• Springbank 100% proof,
  
• Caol Ila cask strength, een Caol Ila, altijd goed.
  
• Cadenhead Lammerlaw, zachte whisky uit Nieuw-Zeeland, niet rokerig.
  
• Caol Ila 25 YO van First Cask, de absoluut lekkerste whisky die ik ken. De eigenaar was aangenaam verrast dat ik zijn Coal Ila verkies boven mijn Caol Ila van Adelphi (de whisky die ik in Schotland heb gekocht), hij wilde het gelijk tegen zijn collega van Adelphi zeggen die een stand met hun deelden.
  

Het is alleen toch een stuk minder gezellig. Alleen wordt je ook een stuk sneller dronken. Ik merkte na een uur al behoorlijk goed dat ik wat whiskies ophad. Ik ging dus maar wat rondjes door de kerk lopen om weer wat nuchterder te worden en at meteen een half stokbrood op en dronk het ene na het andere glaasje water op. Daarna maar heel erg rustig aan gedaan wat ook niet zo leuk is omdat je niemand hebt om mee te praten. Wat aan de ene kant wel leuk was en aan de andere kant een beetje verontrustend was dat zowel de eigenaar van de Whiskykoning uit Den Bosch als de vrouw van Whiskycafe L&B uit Amsterdam, mij herkenden. Ik hoop ik dat de volgende keer in Eindhoven of in Gent weer samen met een andere whiskyliefhebber naar een festival toe kan.

Graaien maar!

Voor de 5e keer had H&M een unieke collectie, speciaal ontworpen voor H&M door een bekend modeontwerper. De beperkte collectie die gisteren verkocht werd, was ontworpen door Roberto Cavalli.

Vele mensen stonden gisteren urenlang te wachten tot de verkoop begon. Zodra de H&M openging, stormden zij naar binnen. Bij de rekken was het graaien. Zelfs de kleding van paspoppen werden van hun lijf gerukt. Het maakte niet uit of het de juiste maat was of niet, en wat voor een kledingstuk het was. Het ging erom dat je er één had! Binnen mum van tijd was alles uitverkocht.

H&M verkocht de collectie ook online. Onbegrijpelijk waarom de dames (en heren?) niet via internet kochten, maar voor tijdverspilling kozen. Het zou mij niet verbazen dat er mensen bij waren die een halve dag vrijgenomen hadden om urenlang voor de deur te staan.

Als je na het zien van de collectie ook een kledingstuk wil, hoef je niet treuren. Het is volop te koop via Marktplaats en ebay.

Slechte dag op kantoor

In dit filmpje is te zien hoe mensen kunnen reageren wanneer ze onder spanning staan en er iets gebeurt wat niet in de planning stond. Voor mensen die nooit op een kantoor en met deadlines te maken hebben is het waarschijnlijk moeilijk om te geloven dat dit soort situaties echt voorkomen. Wanneer projecten hun deadlines niet dreigen te halen willen de managers wel eens extra druk zetten op hun mensen. Wanneer iemand niet goed met deze druk kan omgaan en er gebeurt iets onverwachts zoals een computer die niet doet wat hij wilt of een printer die tegenwerkt, kan er iets breken in diegene en krijg je dit soort situtaties. Ik heb zelf wel eens meegemaakt, toen ik pas bij de bank werkte, dat wanneer het centrale computersysteem craste (wat nogal eens gebeurde) een collega zijn toetsenbord begon te vernielen omdat hij vergeten was om afentoe zijn werk op te slaan waardoor hij nu een paar uur werk kon weggooien. Het is daarom zaak als manager om precies te weten tot hoever je jouw mensen kan "pushen".

Kreadoe

Eindelijk, na zoveel jaar naar de Kreadoebeurs gewild te hebben, is het er dan eindelijk van gekomen. Entreekaartjes (10 euro inclusief koffie/thee met appelgebak) gekocht in de voorverkoop evenals een goedkoop treinkaartje (15 euro i.p.v. 35 euro). Vroeg opgestaan, eerst naar Goes en dan (uiteraard met vertraging) de trein in richting Rotterdam. We hadden 2 minuten over om naar het andere perron te rennen, maar gehaald! Daar stonden een heleboel ramen op elkaar open zodat het tochtte als de hel.

Afijn, aangekomen op de beurs zagen we alleen maar vrouwen. Maar die schat van mij wilde mij zeker een plezier doen, dus was meegegaan. Knutselt ook graag, dus wie weet wat voor leuke aanbiedingen we tegen zouden komen. Niet dus. Het waren voornamelijk stands met scrapbooking wat ik zelf afschuwelijk vindt. Je hele fotoalbum volplakken met drukke plaatjes zodat je niet meer weet om wat voor (vakantie)foto's het gaat. Ook het zelf kaarten maken was nog erg in trek. Er waren nog wat andere stands voor verschillende hobby's, maar niet wat wij zochten. Het was wel lachen om de onnozele vrouwen die met de tong uit de mond iets aan het knutselen waren tijdens de workshops. Of met de ellebogen duwend snel een kraam wilden bezoeken.

Gelukkig was het redelijk weer zodat we al snel in het centrum van Utrecht liepen. Daar nog heerlijk gegeten, geshopt, gewandeld en weer naar huis met de overvolle trein. Ik denk niet dat ze mij daar nog eens zullen zien op de Kreadoebeurs.