Barkruk Economie
Neem aan dat iedere dag, tien mannen uitgaan om bier te drinken en de rekening voor alle tien komt uit op €100. Indien zij hun rekening op dezelfde manier betalen als wij onze belastingen betalen, zou het ongeveer zo gaan:
De eerste vier mannen (het armste) zouden niets betalen.
De vijfde zou €1 betalen.
De zesde zou €3 betalen.
De zevende zou €7 betalen.
De achtste zou €12 betalen.
De negende zou €18 betalen.
De tiende man (het rijkste) zou €59 betalen.
Dus dat is wat ze besloten te doen.
De tien mannen dronken iedere dag op deze manier en schenen heel gelukkig met de schikking, tot op dag, deed de eigenaar hen een voorstel. 'Aangezien u allen zulke goede klanten zijn,' zei hij, 'ga ik de kosten van uw dagelijkse bier met €20 verminderen.' De dranken voor de tien kosten nu samen slechts €80.
De groep wilde nog steeds op dezelfde manier hun bier betalen zoals wij betalen voor onze belastingen zodat het voor de eerste vier mannen onveranderd was. Zij zouden nog steeds voor niets drinken. Maar hoe zit het met de andere zes mannen - de betalende klanten? Hoe zouden zij de €20 meevaller kunnen verdelen zodat iedereen een 'rechtvaardig aandeel' zou krijgen? Zij beseften dat €20 verdeeld door zes €3,33 is. Maar indien zij dat aftrokken van ieders deel, dan zouden de vijfde en de zesde man ook voor niets drinken en eigenlijk geld toe moeten krijgen. Zo stelde de bareigenaar voor dat het rechtvaardiger zou zijn om het deel dat elke man zou betalen, door ongeveer hetzelfde percentage te verminderen en hij ging door om de hoeveelheden op te lossen die elk zou moeten betalen.
En zo:
De vijfde man, zoals de eerste vier, betaalde nu niets (100% bespaard).
De zesde betaalde nu €2 in plaats van €3 (33% bespaard).
De zevende betaalt nu €5 in plaats van €7 (28% bespaard).
De achtste betaalde nu €9 in plaats van €12 (25% bespaard).
De negende betaalde nu €14 in plaats van €18 (22% bespaard).
De tiende betaalde nu €49 in plaats van €59 (16% bespaard).
Elk van de zes was beter af dan daarvoor. En de eerste vier gingen verder met drinken voor niets. Maar zodra ze buiten het restaurant waren, begonnen de mannen hun besparingen te vergelijken.
'Ik kreeg enkel een euro uit de €20,' kondigde de zesde man aan. Hij wees naar de tiende man, maar hij kreeg €10!
'Ja je hebt gelijk,' riep de vijfde man uit. 'Ik krijg ook enkel een euro. Het is oneerlijk dat hij tien keer meer dan ik krijgt!
'Dat is waar!'! schreeuwde de zevende man. 'Waarom krijgt hij €10 waar ik er enkel twee krijg? De rijken krijgen alle voordelen!
'Wacht eens even,' schreeuwden de eerste vier mannen eenstemmig. 'Wij hebben niets van iedereen gekregen. Het systeem exploiteert de armsten!
De negen mannen omringden de tiende en sloegen hem kreupel.
De volgende nacht is de tiende man niet verschenen om te drinken, dus de negen mannen zaten en dronken bier zonder hem. Maar toen het tijd was om de rekening te betalen, ontdekten zij iets belangrijks. Zij hadden niet genoeg geld bij zich om zelfs maar de helft van de rekening te betalen!
En dat, jongens en meisjes, journalisten en universiteitsprofessoren, is hoe ons belastingssysteem werkt. De mensen die de hoogste belastingen betalen, halen het meeste voordeel uit een belastingsreductie. Belast hen ook veel, val hen lastig vanwege het feit dat ze rijk zijn, en zij zouden wel eens niet meer kunnen verschijnen. Ze zullen misschien overzees gaan drinken waar de atmosfeer enigszins vriendelijker is.
Vrij vertaald naar: David R. Kamerschen, Ph.D.
Professor van Economie
Universiteit van Georgië
Geen opmerkingen:
Een reactie posten