100 jaar te leven

Gaat het bekende verjaardagsliedje. Was het maar waar, dan hadden we de afgelopen 31 jaar nog kunnen genieten van zijn aanwezigheid. Het is ons helaas niet gegund. Van alle mensen die ik in mijn leven ben tegen gekomen, kan ik toch vrij gemakkelijk zeggen dat Opa van Biezen de meest bijzondere was. Ik zal niet zeggen dat ik nog dagelijks aan hem denk maar wel regelmatig. Wat voor een bijzonder mens moet je wel niet zijn dat er 31 jaar na je overlijden nog aan je gedacht wordt. Ik kan alleen maar hopen dat dit bij mij ook het geval zal zijn. Een korte zoekactie op Google levert 341.000 hits op zijn naam, dit is dan wel voor alle Nico's en Biezen's die op internet voorkomen. Wat mij echter verbaasde is de eerste link die ik tegenkwam. Deze gaat naar de website van de stichting "Wings to victory" oftewel: "Vleugels naar vrijheid". Het doel van deze stichting is het blijven gedenken van de vliegers die omgekomen zijn in Zuid-west Nederland. Op deze website staan ook een heleboel verzetsgroepen vermeld. Een van die groepen was de Groep-Griep, vernoemd naar Dr. Kees Griep die de verzetsgroep leidde, o.a. samen met de 31-jarige smid en ex-frontsoldaat, Nico van Biezen. Nico werkt in zijn smederij met woning aan de Stationsstraat. Zoals veel oudstrijders werd Nico gevraagd om een commandant van de plaatselijke OD te worden. Nico’s verzet begon met het uitdelen van illegale kranten. Via Ko ’t Westeinde begon Nico zich ook bezig te houden met onderduikwerk. Onderduikers werden door hem voorzien van valse papieren en aangesteld als smidsknecht. Na een paar weken werd de “knecht” naar een ander adres verplaatst. Zo werd de smederij een belangrijke doorvoerhaven voor onderduikers. Nico heeft nog een tijd lang Duitse soldaten ingekwartierd gekregen, maar dat zorgde volgens hem voor een goede dekmantel voor zijn onderduikwerk. Door de arrestatie van Kees Griep ontstond er een gevaarlijke situatie: er lag een lijst van alle OD-ers in zijn kantoor, terwijl hier nu soldaten ingekwartierd waren. Op een nacht brak Nico, samen met een helper, in en stal de lijst onder de neuzen van de slapende soldaten. Nico werd in de gaten gehouden door de NSB en werd drie keer opgepakt voor verhoor, waarbij hij soms rake klappen kreeg. Na de crash van de bommenwerper bij Heinkenszand, was het Nico die Joe opzocht op de Helenahoeve, hem vermomde als smidsknecht en hem samen met Piet van den Dries naar de kwekerij van de gebroeders Van ’t Westeinde bracht. Hij bracht Joe en Loyce daarna ook per fiets naar dominee Evelein in ’s-Heer Abtskerke. Geweldig! Dit is toch prachtig om te lezen. Wellicht is het een roman waardig. Om af te sluiten heb ik een mooi gedicht gevonden van opa's favoriete dichter: Guido Gazelle.