Wij hebben opgepast op onze kleindochter van anderhalf, wat een leuke tijd was dat.
Anne-Fleur is zo'n lief kind dat je er geen kind aan hebt om het zo maar eens te zeggen.
Nu hadden wij altijd al leuke kleinkinders maar die zijn nu weer al wat groter dus was dit
weer eens een mooie afwisseling voor ons om er voor te zorgen want de ouders hadden
er geen tijd voor, die moesten met haar grote zus op wintersport [grapje] dus fijn voor ons.
Als het goed weer was gingen we wandelen of winkelen.
We gingen een keer naar het winkelcentrum in de stad wat boodschappen doen toen een
meisje aan ons vroeg of we lootjes wilden kopen, het was een aktie van de Rabo en de
opbrengst was voor een goed doel.
Wij kochten ook een lot en gingen weer winkelen want wij moesten wachten op de trekking
die om 4 uur zou beginnen via het rad van fortuin.
Er waren nogal wat prijzen maar zaten er steeds net naast tot de hoofdprijs viel, het was een fiets en wat denk je----prijs, ik kon op de fiets terug naar Terneuzen maar dat heb ik maar niet gedaan en hem ter plekke verkocht aan een meisje die hem graag wou hebben.
Al met al een leuke dag die we afsloten met een bord Vlaamse frieten.
Je vergeet er wel bij te zetten waar je de eerste prijs voor hebt verkocht: voor de tweede prijs, een meubelcheck van 1000 Euro. Oeps, nulletje teveel geloof ik.
BeantwoordenVerwijderenAnne-Fleur heeft het erg naar haar zin gehad. Als ik haar vraag of zij jullie wil bellen, knikt zij meteen en zegt voor ik gebeld heb: "hallo".
BeantwoordenVerwijderenKan merken dat zij met jullie gewandeld heeft. Zij wil het liefst te voet naar de opvang, maar door het haasten moet zij toch in de buggy.