Gisteren hebben Ilona en ik een bezoekje gebracht met wat sinterklaaskadootjes voorJayda. Het was bijzonder leuk te noemen om je eigen (klein) kind zo bezig te zien. Ilona kreeg allerlei speelgoed aangeboden met enige tekst en uitleg. We konden uit haar gebrabbel opmaken dat er boven nog veel meer speelgoed ligt. Erg leuk, zo klein en toch ook iets van jezelf.
Het allermooiste moment was, toen ik op mijn hurken ging zitten, ze hardlopend naar me toe kwam en haar vervolgens in mijn armen liet vallen en me omhelsde. Zo spontaan. Maar het meest trok ze naar Ilona en ook dat vond ik heel erg fijn. Temeer ook, omdat ook Melissa het wel kon waarderen.
Vervolgens hebben we de geboorte-album door genomen op aanbod van Martijn en Melissa. Ook hun huis is bijzonder netjes en smaakvol ingericht.
Een heerlijke zondag was het. En Jayda blijft maar door ons hoofd spoken. Wat was het leuk!!
Zou het dan toch nog.............
Dan zal dat in ieder geval mijn kerstwens voor jou zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk kreeg de tranen in mijn ogen, bij het lezen.
BeantwoordenVerwijderenUiteraard zijn ze van harte welkom in de familie.
Sorry ma voor de misschien wat sentimentele omschrijving van me. Dat was niet de bedoeling.
BeantwoordenVerwijderenHet is leuk om te weten dat jullie zo met ons meeleven. Bedankt!!
Sentimenteel is het zeker niet. Ik was ook ontroerd. Gewoon omdat je blij bent dat het zich nu goed ontwikkelt. Komt wel goed allemaal, daar ben ik van overtuigd.
BeantwoordenVerwijderenHoezo is het niet sentimenteel? Een van de betekenissen van sentimenteel is gevoelig en dat past volgens mij prima bij dat verhaaltje.
BeantwoordenVerwijderen