Een uur dat nooit meer terug komt.

Vrijdag zijn we naar theater geweest. Nu gaan we wel vaker naar theater, zo bijzonder is dat dus niet. Gisteren gingen we naar een voorstelling van "Nieuwe theatermakers". Volgens het programma worden er voor deze voorstelling succesvolle voorstellingen geselecteerd en wordt het programma een week van tevoren bekend gemaakt. Uiteraard hadden we hier niet naar gekeken zodat het een volledige verrassing wat we voorgeschoteld zouden krijgen. Het werd dus de voorstelling "Blind Date", wat een experimenteel theaterstuk is. Wat ze waarschijnlijk bedoelden was: waanzinnig, gigantisch slecht theaterstuk want het was het meest waardeloze wat ik tot nu toe in theater heb mogen aanschouwen en ooit zal aanschouwen. Met meest waardeloze bedoel ik ook meest waardeloze want dit was echt abominabel slecht. Toen we hoorden dat het experimenteel theater was wat we zouden gaan zien hadden we al zoiets van: "o jee". Nou, dat gevoel bleek helemaal te kloppen. Er was een podiumpje gemaakt in het midden en iedereen zat er rond. Wij zaten op de eerste rij van de normale stoelen, dit waren de comfortabele stoelen. De rest van de mensen zat op klapstoeltjes aan de andere kanten van het "podium". Het podium bestond uit een van paletten gemaakt platform waaronder wat lampen waren gemonteerd. Als laatste act deden ze het lichtplafond naar beneden tot de studiolampen bijna het podium raakten. Toen gingen ze alle vier liggen gorgelen met water (een act die ook eerder door een van de vier uitvoerenden was gedaan) en dat bleef maar duren. Op een gegeven moment kwamen de personen die voor het geluid en licht hadden gezorgd die het lichtplafond begonnen af te breken, toen zei ik tegen Yanky dat wanneer er iemand zou gaan applaudisseren waarschijnlijk iedereen mee zou gaan applaudisseren zodat het stuk maar voorbij zou zijn. Ik had het nog niet gezegd of achter mij begon iemand te applaudisseren en inderdaad, iedereen deed mee. Daarna zijn we meteen weg gegaan, de vier waren toen nog steeds bezig met gorgelen. Ik kan mij niet voorstellen dat mensen vrijwillig naar dit soort theaterstukken gaan. Hier is een filmpje zodat jullie een idee hebben waar ik het over heb. Dit is een stuk waar de bedenker en een van de spelers ook in meedoet.