Een woelig weekje

Maandag: Een snipperdag genomen ivm logees uit Almere. Het was een leuk weekend en ook onze honden hebben genoten van alle aandacht. We hebben onze kennis verruimd door een bezoekje te brengen bij de boer die de koeien nog melkt op een enigszins ouderwetse manier. De kinderen Melissa en Anne-Fleur genoten, evenals Yanky die de boerin interessante vragen wist te stellen. Ilona was in haar nopjes bij de beestenboel en het zien van het genot waarmee de kinderen alles aandachtig bekeken. Ikzelf wist het een en ander op de digitale gevoelige plaat te brengen. De nieuwe camera moest immers goed getest worden.
De boer en zijn zoon genoten van het feit dat er interesse werd getoond in hun werk dat ze al vele jaren deden. Uiteraard hebben we een klein deel van de dagelijkse melkopbrengst meegekregen.
Dinsdag: gewerkt in de ochtenddienst en dus vertrokken terwijl iedereen nog ter ruste lag. In tegenstelling tot wat ik van plan was ben ik met de auto naar mijn werk gegaan. Ik ben daarbij niet meer dan 3 auto's tegengekomen. Onvoorstelbaar toch?
Om zes uur die avond werden we verwacht bij m'n broer om van een diner te genieten met aansluitend een kadospel waar geen eind aan leek te komen.
Woensdag: werken in de middagdienst en hebben op het werk gedineerd. Een echte rijsttafel die werd geleverd door Moy Fa uit Axel. We waren met 10 man en hebben besteld voor 6. Het resultaat was dat er nog veel eten overbleef. Het smaakte enorm waardoor de meesten niet echt meer op gang kwamen om weer aan het werk te gaan.
Donderdag: middagdienst en niet veel bijzonders gebeurd. Natuurlijk kwam de Joint Venture weer ter sprake. Petrochemical Industries Company (PIC) uit Koeweit gaat een aantal afdelingen van Dow overnemen om zodoende -samen met Dow- leider te kunnen worden op de wereldmarkt. Hierdoor kan Dow goedkoper aan zijn grondstoffen komen, met alle voordelen van dien. Elk voordeel heeft zijn nadeel en waarschijnlijk ook andersom. Het wordt dus weer eens tijd waarin veel vragen zullen worden gesteld die niet zomaar kunnen/zullen worden beantwoord. Ook onze afdeling is genomineerd om over te gaan......
Let op, want de kans bestaat dat er straks kamelen lopen in de Matthijsstraat om het woon-werkverkeer milieuvriendelijker te maken. Flinke korting op de brandstof voor de auto zit er waarschijnlijk niet in, ondanks de banden die we dan hebben met de oliebaronnen uit Koeweit.
Vrijdag: de wc gerepareerd bij mijn broer. De afvoer is uitgerust met een soort keukenmachine die alle sh.. en papier vermaald. Deze had het af laten weten en dus vond ik het wel een uitdaging om dat ding weer aan de praat te krijgen. Het is nog gelukt ook, de vlotter zat klem en een los onderdeel in de pomp zorgde er voor dat de slurrie niet weg werd gepompt.
's Middags hout voor de open haard aangevoerd dat bij ons in de straat bij een boer op het erf ligt. De oprit ligt nu bezaaid met halve boomstammen en dikke takken die tot houtblokken moeten worden gezaagd en gekloven. Dat wordt nog zweten. Nico mag kachelhoutjes komen maken om te oefenen zodat hij vuur kan maken in de open haard.
Zaterdag: 's morgens de auto gewassen want die zag er uit als een beest. Bovendien kunnen we ons niet vertonen in de grote stad Utrecht waar we 's middags werden verwacht voor een voorstelling die beter blijkt te zijn dan de voorstelling waar Nico en Yanky zijn geweest.
Met de TomTom op scherp zijn we in één lijn naar het Jaarbeursplein in Utrecht gereden. Wat een uitkomst zo'n ding. We waren te vroeg en dachten nog even door de stad te wandelen. We zijn drie keer een weg over gestoken om vervolgens met een omtrekkende beweging de drukte te ontwijken. Wat een volk in de straten van Utrecht!! We hebben een overheerlijke pizza soldaat gemaakt, met een flesje cola en we waren klaar om de voorstelling te gaan aanschouwen. We hadden goede plaatsen en gelukkig geen lange mensen voor ons, dus ons uitzicht op het ijs was grandioos. Oh ja, vergeten te melden dat het om Holiday on Ice te doen was. Het geluid, licht, de voorstelling in het geheel was echt schitterend te noemen. Zelfs de mensen voor, achter, links en rechts van ons waren voorbeeldig. (Ik hoop dat ze dat van mij ook vonden)
Achter ons zat een oma met haar twee kleinkinderen en praatte met een echt Utrechts accent. Als je daar naar luistert...schitterend. (lechen woar) Tijdens de terugreis hebben we uitgebreid gegeten in het AC restaurant nabij Meerkerk. Onze auto hebben we geparkeerd op precies dezelfde plaats waar onze Mazda zijn laatste meters heeft gereden en daar zijn laatste zucht heeft uitgestoten. De gedachten gingen even terug naar de tijd van de aanrijding maar kon onze dag gelukkig niet bederven. Daarna op het gemak via Antwerpen naar huis en weer een heerlijke dag afgesloten.
Zondag: Tja... Ilona was al een paar dagen ziek maar moest naar de voorstelling natuurlijk en moet het vandaag bekopen met een heuse kater en heeft tot nu toe op de bank en bed gelegen. Vanmorgen ben ikzelf dan maar gaan fietsen want dat was inmiddels al weer een paar dagen geleden. Als afsluiting van het trainingsrondje nog eens even lekker over de kasseien bij Bonte Koe gedenderd. Na vijf keer dezelfde kasseistrook gedaan te hebben weet je weer precies welke spieren het meest worden aangesproken tijdens het fietsen.
Vanmiddag zijn Marc en Ineke nog langs geweest en heb ik hen nog een rondleiding door onze "Jardin" gegeven. We moeten/willen ons steeds verontschuldigen voor de staat waarin onze tuin er nu bij ligt. Maar gelukkig blijven de bezoekers het alsnog prachtig vinden en worden er constant -hopelijk- leuke plaatjes geschoten.

Wat een week, en de tekst is nog niet eens compleet.