Zondag heb ik naar het veldrijden zitten kijken. (mountainbiken op een racefiets) Bart Wellens had de pech op een plastick blok (wordt gebruikt voor het afzetten van een weg) te fietsen die voor zijn wiel werd gestoten door een motor met camera die de beelden verzorgt voor tv. Hij knalde tegen het wegdek aan, krabbelde op, nam zijn fiets, sprong erop en was weer vertrokken. Ze moesten nog een kleine drie kwartier fietsen door zeer slecht en zwaar terrein. Hij was een van de grote favorieten en dus begon hij aan een inhaalrace. Het werd een race waarbij hij zeer veel heeft moeten afzien, dat kan niet anders. Bij de val had hij zijn pols gebroken en ondanks dat, behaalde hij nog de vierde plaats. Net geen podiumplaats. Hij eist nu wel even 60.000 Euro aan schadevergoeding omdat hij ook de komende zeven wedstrijden zeker niet mee kan rijden.
Natuurlijk zet men weer vraagtekens bij zijn kunnen, maar dat komt later dan wel weer uit.
Een ware wedstrijd zoals ik het nog nooit had gezien. 40.000 toeschouwers zagen het spectakel live vanachter een gespannen lint en wat paaltjes in de grond. Geen ME te zien of treinen die gesloopt zijn.
Als we dan het voetballen bekijken waarbij de spelers gaan liggen voordat ze bij de bal kunnen komen en vervolgens languit op het veld liggen zielig te zijn, terwijl het spel wordt stilgelegd. Toeschouwers die begeleid moeten worden van en naar het stadion omdat men bang is voor schermutselingen of erger.
Geef mij maar de wielersport als je valt is het jammer want het spel gaat door. Kun en wil je verder dan ga je en anders doe je niet meer mee.
Ach ja, zo zijn er wel meer sporten waar Nederlanders goed in zijn maar die nauwelijks aandacht krijgen op tv en maar weinig kijkers trekken vanwege de onbekendheid. K1 is daar ook een mooi voorbeeld van. Nu ken ik weinig (hele) goede Nederlandse veldrijders, ik weet dat Bart Brentjes ooit - toen mountainbiking voor het eerst als olympische sport meedeed - een gouden medaille won. Ik moet ook zeggen dat het - voor mij - niet zo'n aantrekkelijke sport is om naar te kijken. Mischien komt dat omdat je (lees: ik) nooit goed kan zien wie er nu op kop rijdt, behalve doordat de commentator dit verteld. Een van mijn lievelingssporten om naar te kijken is toch wel het door mij eerder in deze comment aangehaalde K1. Dit is zo explosief en daardoor aantrekkelijk om naar te kijken. Daarbij komt dat de Nederlanders erg goed zijn in deze sport. Van de laatste 14 keer heeft er 11 keer (!) een Nederlander gewonnen. Ik heb echter nog nooit gezien dat een van deze sporters ooit een lintje gekregen heeft of genomineerd zijn voor sporter van het jaar onderscheiding. Wat dat betreft komen b.v. de hockey-ers en ruiters er een stuk beter af.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad komt het weer wel uit. Het is niet te geloven dat iemand met een gebroken pols verder rijdt. Maar wat lees ik vandaag in de PZC: Sven Nys, Bart Wellens, Peter van Santvliet en Sven Vanthourenhout komen op de lijst voor van betrokkenen in een dopingzaak rond wegrenner Dave Bruylandts. Dus is het weer geen eerlijke strijd geweest?
BeantwoordenVerwijderenSport kijken is leuk maar je moet zelf de gevoelens thuis kunnen brengen die de sporters op dat moment te verduren krijgen.
BeantwoordenVerwijderenZo weet ik dat, wanneer men een bal kopt tijdens voetbal, het niet echt prettig aanvoelt in het hoofd. Dat je duikbril goed moet zitten voordat je het water induikt anders heb je een behoorlijke klap op je neus te verduren. Als men van vlak naar een beklimming op de fiets overgaat dat je lichaam dan bijna ontploft van de hitte omdat de koeling van de wind dan ineens wegvalt. Enz, enz.
Bij K1 kan ik het me niet voorstellen hoe zo'n dreun tegen de knieen of het hoofd te krijgen want die zijn zodanig hard.
Vandaar de uitspraak: "Dat wil je niet weten"!
Tja.....Het blijven "Rare snuiters". En als je dan ook nog eens betrapt wordt op gebruik van... Ben je nog lomp ook.
BeantwoordenVerwijderen