Het maakt natuurlijk populaire televisie maar het lijkt er wel op dat je het beste jezelf helemaal niet hoeft voor te bereiden wanneer je Nederland verlaat om een "beter" leven in het buitenland te beginnen. Elke week kijken we naar programma's als "ik vertrek", "geen weg terug" en "het roer om", waar portretten van mensen te zien zijn die alles in Nederland achter zich laten om hun "droom" (meestal bestaat deze vooral uit het wegvluchten van Nederland) te verwezelijken. Dat het daarbij handig zou zijn om de taal van het land waar ze naartoe emigreren te spreken en enige kennis te hebben van de omgeving danwel het vak dat ze daar willen gaan uitoefenen, lijken ze niet te beseffen. In elk programma komt het dan ook wel minimaal één keer voor dat ze een waanzinnig taalprobleem hebben dat met handen en voeten opgelost moet worden. Ook is er elke keer wel een moment dat het er sterk op lijkt dat ze het niet gaan redden omdat er geen geld binnenkomt en van de gespaarde pot de bodem in zicht komt. Ook deze week was het weer raak. Een famillie met een wel erg mooi huis dat verkocht moest worden omdat pa de zaak financieel niet onder controle had en failliet was gegaan. In allerijl hadden ze Nederland ontvlucht om via Tjechië in Spanje te belanden. Daar aangekomen kon de vader binnen een paar dagen een makelaarskantoor overnemen, zonder enige kennis van zaken (uiteraard) ging hij aan de slag. Als ik de website van zijn bedrijf nu bekijk lijkt het succesvol te zijn, alhoewel je dat natuurlijk aan de website niet kunt afzien.
donderdag 13 september 2007
Emigreren, een koud kunstje?
Het maakt natuurlijk populaire televisie maar het lijkt er wel op dat je het beste jezelf helemaal niet hoeft voor te bereiden wanneer je Nederland verlaat om een "beter" leven in het buitenland te beginnen. Elke week kijken we naar programma's als "ik vertrek", "geen weg terug" en "het roer om", waar portretten van mensen te zien zijn die alles in Nederland achter zich laten om hun "droom" (meestal bestaat deze vooral uit het wegvluchten van Nederland) te verwezelijken. Dat het daarbij handig zou zijn om de taal van het land waar ze naartoe emigreren te spreken en enige kennis te hebben van de omgeving danwel het vak dat ze daar willen gaan uitoefenen, lijken ze niet te beseffen. In elk programma komt het dan ook wel minimaal één keer voor dat ze een waanzinnig taalprobleem hebben dat met handen en voeten opgelost moet worden. Ook is er elke keer wel een moment dat het er sterk op lijkt dat ze het niet gaan redden omdat er geen geld binnenkomt en van de gespaarde pot de bodem in zicht komt. Ook deze week was het weer raak. Een famillie met een wel erg mooi huis dat verkocht moest worden omdat pa de zaak financieel niet onder controle had en failliet was gegaan. In allerijl hadden ze Nederland ontvlucht om via Tjechië in Spanje te belanden. Daar aangekomen kon de vader binnen een paar dagen een makelaarskantoor overnemen, zonder enige kennis van zaken (uiteraard) ging hij aan de slag. Als ik de website van zijn bedrijf nu bekijk lijkt het succesvol te zijn, alhoewel je dat natuurlijk aan de website niet kunt afzien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Inpakken. Wij gaan NU emigreren! ;)
BeantwoordenVerwijderenGoh...leuk Yanky wij gaan ook mee.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben er ook naar gekeken...ze hebben nogal wat klaargemaakt en dat met 3 kinderen.....werkelijk onverantwoordelijk.
Maar het was wel leuk om naar te kijken en om commentaar te leveren.
Hoe bestaat het dat je zonder paspoort het land uit kan en een land zoals Tjechïe in kan? Het makelaarskantoor was binnen een dag gekocht (hij moest snel zijn, waarom?), ook zonder paspoort en/of de vereiste papieren?
BeantwoordenVerwijderenHet meest schrijnende geval wat ging emigreren naar Portugal was het stel met 3 kinderen waarvan de vrouw MS had. Ze kochten een krot pal aan de weg in een klein dorpje waar geen water, electriciteit of zelfs maar een keuken of badkamer had. Er was een kelder en een zolder, meer niet. Het bushokje was naast hun huis zodat ze daar *aan tafel* konden zitten en wassen deden ze aan de gemeentepomp. Echt heel schrijnend, maar ze hielden de moed erin. Knap hoor.