Vakantie met de caravan.

Dit jaar zijn we weggeweest met de caravan en het was een bijzonder leuke ervaring. De caravan en auto inladen was vrij snel gebeurd. Ik was echter erg benieuwd wat het gewicht zou zijn van de auto en caravan. Hier in de buurt is een CHV-station met weegbrug. De caravan woog 840 kg. en de auto bijna 1200 kg.
Onze Rover 1400 heeft zich de hele reis kranig gedragen en sleurde onze hut over bergen en door dalen waar men met de fiets toch problemen zou ondervinden.

Van thuis zijn we naar Dieppe (Normandié), waar we een aantal dagen hebben gestaan, om de mooie kust te bewonderen die met zijn krijtrotsen heel bijzonder zijn. Vandaar zijn we vertrokken richting het zuiden tot in Tours waar we een deel van de kastelenroute hebben gedaan. Die kastelen, en tuinen, zijn schitterend om te zien. De binnenkant ervan zijn erg druk en kleurrijk ingericht. Blijkbaar kon je destijds daarmee je aanzien enorm verhogen. Een prachtige streek om te fietsen, omdat het vrij vlak is met zeer nieuwe fietspaden die nu vollop in opmars zijn.

Na drie dagen zijn we doorgereden naar Meyras, een prachtig dorpje met zeer smalle straatjes.
Deze rit was een zware etappe ivm de vele hoogtemeters die gemaakt moesten worden.
Her en der stonden auto's aan de kant van de weg met oververhitte motor.
Ik werd steeds trotser op ons Rovertje!
Camping Le Ventadour gelegen aan de rivier Ardéche, zag er leuk uit en de omgeving heeft van alles te bieden. Prachtige serieuze bergen, verborgen oude bruggen met eronder kristalhelder water, leuke dorpen met mooie woningen in het buitengebied. Het meest opmerkelijk vond ik de eenmanshoutzagerij. Verscholen langs een stille weg aan de rivier waar van een boomstam verschillende balken en planken werden gezaagd. Ik had het ontdekt tijdens het verkennen van de omgeving, waarna ik Ilona heb opgehaald, en er samen naartoe zijn gefietst. Na een paar stevige beklimminkjes hebben we het vakwerk even staan bekijken. We droomden helemaal weg.....

Natuurlijk zijn we de rotspoort van de Pont d'Arc niet vergeten door eronderdoor te varen met een kano die we hadden gehuurd. Een tweemans-kano waar we uiteindelijk met vieren in plaats namen. Dinky en Snoopy hebben zo de hele dag meegevaren alsof ze niets anders hebben gedaan in hun leven. De een op de boeg en de ander tussen ons in. Regelmatig sprongen ze in het water als ze werden aangeroepen door mensen aan de kant, of die zwemmend de rivier overstaken. Het was een kwestie van even langszij varen en na een greep in hun nekvel werden ze weer veilig aan boord gezet. Ook Ilona wilde een grote daad verrichten door Snoopy aan boord te hijsen, maar door haar enthousiasme wilde ze roeien, de boot besturen en een hond redden. Het beestje werd volledig onder water geduwd in plaats van in het nekvel gegrepen te worden.
Met enig geproest werd Snoopy alsnog aan boord gezet en stond alweer direct te kwispelen om een volgende duik te maken.
Aan het eind van de route met de kano werden we weer terug naar het beginpunt gebracht met een klaarstaande bus.

Terug op de camping, zijn we erachter gekomen dat er was ingebroken in onze auto. Met bruut geweld hebben ze de deur geforseerd met een breekijzer en onze verrekijker, een pak wc-papier, een caravanspiegel en de boodschappentas meegenomen.
Dat was iets minder leuk, maar na een uurtje op het politieburo waren we gedekt voor de verzekering.
Volgens het rapport bleken we opeens afkomstig uit Zweden en er klopten nog een aantal gegevens niet. Dus vertrekken naar het buitenland.... Geen probleem!

Ook daar komt een eind aan, dus zijn we na tien erg leuke dagen weer noordwaarts getrokken en hebben overnacht nabij Nancy.
Al vroeg in de ochtend werden we getrakteerd op een ware caravanshow. Terwijl wij onze stoelen en tafel nog eens buiten zetten om lekker te ontbijten, waren de meesten vollop aan het vertrekken voor hun rit naar huis. Tjonge, wat er dan allemaal voorbij komt gereden. Prachtige combinatie's, campers zo groot als vrachtauto's, oude volkswagenbusjes omgetoverd tot camper en natuurlijk vele verschillende soorten mensen van rangen en standen. Maar uiteindelijk staat alles op één goedkope camping met allemaal hetzelfde doel.

Dus tot en met de allerlaatste dag was het een en al genieten van onze reis. En ik durf te zeggen dat ook de honden een prachtige tijd hebben gehad door al die aandacht.
En de Rover....... Ondanks de brute verkrachting, laat hij ons niet in de steek en heeft gezorgd voor een veilige thuiskomst zonder enige pech.

Volgende reis.... Weer naar het zuiden denken we.